Bo do Sylwestra trzeba dwojga!

Czy Sylwester to rzeczywiście tak istotny dzień w roku, że warto na niego wydać każde pieniądze, warto za wszelką cenę szukać „kogoś do pary”? Przed końcem roku w internecie pojawia się masa ogłoszeń w stylu: szukam partnera na Sylwestra. Czy warto spędzać ten dzień z obcą osobą tylko po to, by inni nie pomyśleli, że jesteśmy samotni, nieatrakcyjni, żałośni? No i czy naprawdę tacy jesteśmy idąc sami?

Mądrzę się tu trochę, bo w razie co, ja partnera (męża) mam. I nie byłabym sama na jakiejś imprezie. Ufff… Ale były czasy, kiedy niestety tego męża, narzeczonego, chłopaka, przyjaciela nie było. Czy szłam sama? Też nie! Jeśli czułam się nieswojo, nie szłam wcale. Z perspektywy czasu widzę, że powinnam, że przez takie myślenie straciłam wiele fajnych okazji do udanej zabawy.  Nigdy natomiast nie szukałam partnera na siłę. Nigdy nie zdecydowałam się iść z kimś, kogo zupełnie nie znam. Zawsze pod ręką był kuzyn (pozdrawiam, jeśli czyta). Miałam do kogo się odezwać, z kim wypić szampana, z kim potańczyć. Bawiliśmy się świetnie. Nie czułam się skrępowana obecnością obcej osoby.

Zastanawia mnie tylko dlaczego problem bycia samemu na imprezie dotyczy głównie kobiet. Czemu my nie możemy iść same, nie myśląc przy tym, co o nas pomyślą? Czy o naszej atrakcyjności stanowi posiadanie lub brak partnera? Mężczyzna się nie zastanawia co pomyślą koledzy. Facet idzie sam i dobrze się bawi. Mało tego, nikt nic sobie o nim nie myśli.

Zapytałam męża czy kiedykolwiek było tak, że nie miał z kim pójść na jakąkolwiek imprezę, studniówkę, połowinki, bal magisterski, czyjeś wesele. Oczywiście, że tak bywało, ale on nawet nad tym się nie zastanawiał. Jak miał ochotę to szedł sam, jak nie, to nie szedł wcale. I nie rozdrabniał na czynniki pierwsze całej sytuacji.

Fajnie, że jest Sylwester, jest zabawa, szampan i fajerwerki. Nie czujmy jednak przymusu do spędzania go jakoś szczególnie wyjątkowo, z jakimś mężczyzną u boku, tylko po to, by na drugi dzień pochwalić się tym faktem przed innymi. Pamiętam jak z kuzynką któregoś Sylwestra z kolei spędzałyśmy razem i idąc ulicą po 12, oglądając rozświetlone sztucznymi ogniami niebo, zastanawiałyśmy się, czy za rok o tej samej porze będziemy same, tzn. bez tego jedynego u boku. I byłyśmy jeszcze nie raz. I co z tego! Ja te wspólne świętowanie wspominam jako jedne z lepszych Sylwestrów w moim życiu, a były też wystawniejsze bale.

W tym roku spotykam się ze znajomymi. Organizujemy wieczór gier i karaoke. Przygotowujemy fajne zakąski, drinki, dobrą muzykę i zamierzamy się bawić do białego rana. Wiem, że będzie fajnie, bez tego całego nadęcia, bez wielkich wydatków, bez wielkiego strojenia się i można przyjść samemu, nikt nic nie pomyśli.

Jeśli podobał Ci się wpis, proszę udostępnij go dalej. Dziękuję! :)